Eerste dag Vancouver en onverwachte bear encounter
Door: Marc
15 Mei 2014 | Canada, Vancouver
I need a joint man... Dat is het eerste wat onze Duitse roomie zegt als die om half 9 tegelijk met ons wakker wordt nadat hij om half 5 al ruikend naar wiet de kamer binnen kwam. Hij heet Steph, is 32 en doet niet veel meer dan bier drinken en wiet roken. Een hele aardige jongen die overal en nergens werkt en al veel van de wereld heeft gezien. Gisteren hebben we met hem op het dakterras van ons hostel wat biertjes gedronken en de wereld doorgenomen. Altijd interessant...
Onze vlucht naar Vancouver verliep vlekkeloos en alles wees erop dat we ons zeer snel in de stad zouden bevinden. Boy, were we wrong. Wij hadden namelijk ook niet verwacht dat wij eerder dan gepland onze eerste bear encounter hadden. We hadden hem graag gefotografeerd, maar dat mocht niet. Hij droeg namelijk een kogelvrij vest, had spierballen als popeye en geen haar op zijn hoofd. Inderdaad, bij de douane werden we eruit gepikt. Wat we hier kwamen doen. Hoeveel geld we hadden. Hoe we aan dat geld kwamen. De Chinees voor ons had het beter bekeken. Hij kreeg eten aangeboden en zat er al een paar uur. Wij hoopten dat ons dit niet zou gebeuren en onze gebeden werden gehoord; anderhalf uur later was de poppenkast voorbij en zaten we in de trein. De aankomst in ons hostel en de burger bij Mary maakte veel goed. Hierna begaven wij ons naar onze kamer, die wij dus delen met Steph en Ed, een Spanjaard die hier werkt.
Na een nacht niet al te goed geslapen te hebben in verband met de jetlag( het is hier 9 uur eerder) besloten wij om de stad te gaan verkennen. Ontbijten doen wij hier in ons hostel met broodjes jam en fruit. De dag zou ons een lange wandeling brengen. Eerst gingen wij naar de harbour, waar wij de Holland Amerika lijn aangemeerd zagen en via het World Trade Center een schitterend uitzicht over de stad hadden. Leuk om te zien waren de watervliegtuigen die opstegen en landden. Na een bakje koffie vonden we een winkeltje waar goedkoop groente en fruit werd gekocht. Gewapend met tomaten, bananen, perziken en water begaven wij ons richting Stanley park. Dit is een stuk ongerepte natuur op een schiereiland aan downtown Vancouver. Genietend van onze aankopen en hotdog keken wij uit over English Bay (zee) en zagen wij in de verte onze volgende bestemming al liggen: de besneeuwde bergtoppen van Vancouver Island. Hierna was het tijd voor een wandeling en Stanley park bracht ons ons eerste stukje wildlife: een zwarte eekhoorn. Mooi waren de hoge bomen die soms wel honderden jaren oud zijn. Na de boodschappen voor het avond eten besloten wij om naar de dierenkliniek te gaan waar wij vanaf vandaag mee gaan lopen om ons even voor te stellen en de route te leren. Om hier te komen liepen wij over Granville bridge, die enorm hoog is en ook een schitterend uitzicht geeft op de stad. Vancouver ligt echt fantastisch. Overal waar je kijkt zie je bergtoppen en realiseer je je dat Canada een enorm natuurrijk en ruig land is. Aangekomen bij de dierenkliniek kregen we een kleine rondleiding. Van wat ik er van kon zien kwam de praktijkvoering redelijk overeen met die in een Nederlandse dierenkliniek. Het enige is dat ze hier meer 'amerikaans' vormgegeven zijn: veel wit, veel ruimte en veel tegels. Terug in ons hostel genoten wij van onze eigen gekookte macaroni en dronken wij wat biertjes met onze Steph. Omdat de Vancouver Whitecaps in de halve finale van de Canadese beker tegenover Toronto FC stonden, besloten wij die te kijken in een sportcafé. Na een verlenging en penalty's verloor Vancouver deze halve finale helaas. Het niveau van het Canadese voetbal is om te huilen. De eredivisie ziet er ineens weer een stuk aantrekkelijker uit na dit gezien te hebben. De supporter achter ons deelde die mening duidelijk niet getuige zijn enthousiasme bij elke slecht gegeven pass. Wel kon hij goed voorspellen welke pingels er wel en niet in gingen. Met een jetlag die weer op kwam spelen besloten wij naar bed te gaan. Vanochtend hebben wij een ander gedeelte van de stad verkend en ons verbaasd over de mooie auto's die hier in de stad rondrijd. Ferrari's, Lamborghini's en Ford Mustangs zijn geen zeldzaamheden. Zometeen gaan wij ons klaarmaken om mee te lopen bij de dierenkliniek. Hier hebben wij beiden erg zin in. We zijn benieuwd wat de komende dagen ons brengen en hopen veel ervaring op te doen. Groetjes daar en zorg dat Louis niet alleen eredivisie broekies selecteert!
Marc en Lucas
Onze vlucht naar Vancouver verliep vlekkeloos en alles wees erop dat we ons zeer snel in de stad zouden bevinden. Boy, were we wrong. Wij hadden namelijk ook niet verwacht dat wij eerder dan gepland onze eerste bear encounter hadden. We hadden hem graag gefotografeerd, maar dat mocht niet. Hij droeg namelijk een kogelvrij vest, had spierballen als popeye en geen haar op zijn hoofd. Inderdaad, bij de douane werden we eruit gepikt. Wat we hier kwamen doen. Hoeveel geld we hadden. Hoe we aan dat geld kwamen. De Chinees voor ons had het beter bekeken. Hij kreeg eten aangeboden en zat er al een paar uur. Wij hoopten dat ons dit niet zou gebeuren en onze gebeden werden gehoord; anderhalf uur later was de poppenkast voorbij en zaten we in de trein. De aankomst in ons hostel en de burger bij Mary maakte veel goed. Hierna begaven wij ons naar onze kamer, die wij dus delen met Steph en Ed, een Spanjaard die hier werkt.
Na een nacht niet al te goed geslapen te hebben in verband met de jetlag( het is hier 9 uur eerder) besloten wij om de stad te gaan verkennen. Ontbijten doen wij hier in ons hostel met broodjes jam en fruit. De dag zou ons een lange wandeling brengen. Eerst gingen wij naar de harbour, waar wij de Holland Amerika lijn aangemeerd zagen en via het World Trade Center een schitterend uitzicht over de stad hadden. Leuk om te zien waren de watervliegtuigen die opstegen en landden. Na een bakje koffie vonden we een winkeltje waar goedkoop groente en fruit werd gekocht. Gewapend met tomaten, bananen, perziken en water begaven wij ons richting Stanley park. Dit is een stuk ongerepte natuur op een schiereiland aan downtown Vancouver. Genietend van onze aankopen en hotdog keken wij uit over English Bay (zee) en zagen wij in de verte onze volgende bestemming al liggen: de besneeuwde bergtoppen van Vancouver Island. Hierna was het tijd voor een wandeling en Stanley park bracht ons ons eerste stukje wildlife: een zwarte eekhoorn. Mooi waren de hoge bomen die soms wel honderden jaren oud zijn. Na de boodschappen voor het avond eten besloten wij om naar de dierenkliniek te gaan waar wij vanaf vandaag mee gaan lopen om ons even voor te stellen en de route te leren. Om hier te komen liepen wij over Granville bridge, die enorm hoog is en ook een schitterend uitzicht geeft op de stad. Vancouver ligt echt fantastisch. Overal waar je kijkt zie je bergtoppen en realiseer je je dat Canada een enorm natuurrijk en ruig land is. Aangekomen bij de dierenkliniek kregen we een kleine rondleiding. Van wat ik er van kon zien kwam de praktijkvoering redelijk overeen met die in een Nederlandse dierenkliniek. Het enige is dat ze hier meer 'amerikaans' vormgegeven zijn: veel wit, veel ruimte en veel tegels. Terug in ons hostel genoten wij van onze eigen gekookte macaroni en dronken wij wat biertjes met onze Steph. Omdat de Vancouver Whitecaps in de halve finale van de Canadese beker tegenover Toronto FC stonden, besloten wij die te kijken in een sportcafé. Na een verlenging en penalty's verloor Vancouver deze halve finale helaas. Het niveau van het Canadese voetbal is om te huilen. De eredivisie ziet er ineens weer een stuk aantrekkelijker uit na dit gezien te hebben. De supporter achter ons deelde die mening duidelijk niet getuige zijn enthousiasme bij elke slecht gegeven pass. Wel kon hij goed voorspellen welke pingels er wel en niet in gingen. Met een jetlag die weer op kwam spelen besloten wij naar bed te gaan. Vanochtend hebben wij een ander gedeelte van de stad verkend en ons verbaasd over de mooie auto's die hier in de stad rondrijd. Ferrari's, Lamborghini's en Ford Mustangs zijn geen zeldzaamheden. Zometeen gaan wij ons klaarmaken om mee te lopen bij de dierenkliniek. Hier hebben wij beiden erg zin in. We zijn benieuwd wat de komende dagen ons brengen en hopen veel ervaring op te doen. Groetjes daar en zorg dat Louis niet alleen eredivisie broekies selecteert!
Marc en Lucas
-
16 Mei 2014 - 00:14
Marilou:
Bij ons was het voetballen ook om te huilen ;) Eerst hebben we 4-0 verloren en daarna 2-0 haha
Goed te horen dat je burgers eet bij 'Mary'! :D -
16 Mei 2014 - 01:11
Monique En Joost:
Ha Marc, wat een avonturen allemaal! En wat leuk geschreven. De douane vertrouwde vast dat Tritonpetje niet! Maar gelukkig duurde het relatief kort. We zijn ook heel blij met je fotootjes en whatappjes! Hier weinig nieuws. Heren 1 van Cartouche heeft de Oranjedames met 5-2 verslagen gisteravond. Gek idee dat jullie nu net aan het werk gaan. We zijn benieuwd hoe jullie dat ervaren! Groetjes ook voor je medeauteur Lucas! Enjoy! -
16 Mei 2014 - 06:32
Antoinette:
Ha Marc. Veel succes. Ben benieuwd naar de klant (baas) benadering/aanpak in Canada!
Leuk je verhaal!
-
16 Mei 2014 - 09:23
Yara:
Haha ik wilde ook zeggen: eet maar veel bij mary dan mis je der wat minder! Ga maar shinen met je ervaring in de dierenartspraktijk! -
18 Mei 2014 - 14:13
H(Harry).F. Van Den Haak:
Hoi Marc,
We reageren zo laat omdat we tot vandaag (zondag 18 Mei) nog geen bericht van je hadden gekregen. We begrepen vandaag van Joost dat je hem al had laten weten dat je nog geen reactie van ons had gekregen. We vonden het ook zelf wel vreemd dat je nog niets had laten horen. Vandaag pas bleek dat je ons wel had gemaild. Maar je verslag is hier niet aangekomen. Voor alle zekerheid vermeld ik nog even mijn email adres : h.f.vdhaak@ziggo.nl. Hopelijk loopt het berichtenverkeer verder goed.
We hebben heden via Joost jullie verslag van 15 mei gekregen. Wat een cool stuk! Het is heel goed en boeiend geschreven. Dat kan ook niet anders. Marcus en Lucas kwamen als evangelisten al zo'n 2000 jaar geleden als verslagevers van een wereldgebeurtenis al in aanmerking voor de libris Booker prijs (50,000), al waren ze niet in Canada. Helaas hebben ze deze nog niet gekregen.
We zien alweer uit naar jullie volgende verslagen.
Groetjes, ook wij sluiten Lucas daarbij graag in. Oma en opa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
